EGO SUM QUI SUM

у вільме мне спадабалася праца касьцюмераў і дэкаратараў. я чытаў аэліту ў школе. тэкст мне тады спадабаўся. рамантыка там. а ў фільме - пралетарскае ратаваньне сусьвету. але музыка да гэтага фільма зроблена таксама добра (фільм нямы). і гэты гурт круціць гэты фільм як відэадэкарацыю падчас сваіх выступаў. атрымліваецца змрочная поштмадэрністычная карціна. я не аматар гэткага галовадрабільнага мастацтва. але: >якія напоі найсмачнейшыя? галоўнае ня што піць а з кім. вартасьць мастацкага твору можна вызначыць паводле таго з кім можна падзяліць радасьць ад сузіраньня> юрась барысевіч
)
радасьці асаблівай няма ў мяне ад прагляду таго фільма але вось выпала абмеркаваць у добрым джурнале